dodimus
Mesaj Sayısı : 26 Yaş : 54 Nerden : ankara Kayıt tarihi : 24/08/08
| Konu: BİZDE ÇOCUKTUK Paz Eyl. 07, 2008 1:54 am | |
| BİR ZAMANLAR ÇOCUK OLDUĞUMUZU UNUTMAKÇocuklar anne-babaların da bir zamanlar çocuk olduklarına inanmazlar. Çocuklar sadece anne ve babalarının değil, öğretmenlerinin de bir zamanlar çocuk olduklarına inanmazlar. Neden inanmazlar? Sorunun yanıtı aslında çok basit. Çünkü anne ve babalar, çocuklarına daima “anne baba” rolleriyle yaklaşırlar. Anne-baba rolleriyle yaklaştıklarında da çoğu zaman çocuklarını anlayamazlar. İşte ikinci soru: anne-babalar çocuklarına neden anne-babalık rolleri dışında yaklaşamazlar? Bu sorunun yanıtı da çok basit. Çünkü bir zamanlar kendilerinin de çocuk olduklarını unutmuş olduklarından. Belki de çocuk olmayı hatırlamak istememeklerinden.Anne babalar bir zamanlar kendilerinin de çocuk olduklarını hatırlasalar çocuklarıyla aralarındaki bir çok çatışma aniden durur. Kopuk olan iletişimlerde, iyileşmeler görülür. Karşılıklı anlaşmalarda artma olur. Anne-babanın hoşgörü sınırları genişler.Çocukluğunuzu hatırlamaya çalıştığınızda zihninizde yer etmiş birkaç olayın dışında aklımıza bir şey gelmiyormuş gibi olabilir. Ama çocukluğumuzdaki “duygularımıza” bakabilirsek orada büyük bir zenginlik yakalanır. Çocukluk sevinçlerimiz, hüzünlerimiz, isteklerimiz, korkularımız, mutluluklarımız, özlemlerimiz, sevgimiz, bağışlayıcılığımız, anne-babamıza bakış açımız, coşkumuz. Bu duyguları anımsamaya çalışmak gereklidir. Anne ve babalar çocukluğuna kendilerini daha yakın hissedeceklerdir. Tabii ki çocuklarda anne ve babalarına daha çok yakınlaşırlar.Ara sıra anne-babalar bu rollerinden sıyrılmayı denemelidirler. Maskeler kısa süreli de olsa bir kenara koyulmalı. Anne babalar çocuklarıyla birer çocuk gibi top oynamalı bir baba gibi değil bir arkadaş gibi; evcilik oynanmalı bir anne gibi değil bir arkadaş gibi.“Hiçbir zaman içinizdeki çocuğu öldürmeyin. İçinizdeki çocuğu, çocuğunuzla yaşayın. Çocuğunuzla, çocukça çılgınlıklar yapın. Çocuğunuzla iletişiminizde, sorunlarınızda, çatışmalarınızda içinizdeki çocuğa kulak verin. Bazen anne-baba yönünüz değil de, bilinç altına ittiğiniz, yüreğinizdeki çocuk , sorunları çözmede çok başarılı olabilir. Bunu mutlaka deneyin.” alıntıdır | |
|